Vandaag is de elektriciteit niet erg stabiel. En ik heb nog niet eens wat aangesloten! Vanmiddag was de stroom al even weg en vanavond onweerde het; dan kun je er haast op wachten. Terwijl ik deze blog typ valt de stroom weer een paar keer weg. Gelukkig kan ik off-line verder werken en typ dit verhaal dus in het duister.
Het was vandaag wat minder heet dan gisteren. Toen werden we echt helemaal lam gelegd. Gelukkig was dat toch een rustdag, maar vandaag gingen we weer vol aan de bak. De metselaars waren er weer, waarvan de ene de vloer van het kliniekje van een deklaag heeft voorzien en de andere dat aan de buitenkant is gaan pleisteren. Ik moet ze voor blijven, want als dit af is komen ze naar achteren! Gelukkig liep alles aan mijn kant ook redelijk vlot. Alle lasdozen en buizen zitten er nu in - op de kelder na, maar daar woont toch niemand, ik bedoel die komt morgen aan de beurt - zodat Stephan en ik morgen kunnen beginnen met draden trekken.
Elektrobuizen in de muur aanbrengen
Ondergrondse activiteiten in de kelder
Je moet toch ergens beginnen met pleisteren...
Je wordt er wel smerig van
Frank is druk in de weer geweest met het dak aan de achterkant. Ook hij wil een en ander klaar hebben als de metselaars klaar zijn om de achterkant te pleisteren. Al met al is het dus weer een druk, productief dagje geweest. Voor een goede voortgang zijn we wel van het weer afhankelijk en dat lijkt nu een beetje te gaan veranderen. Er gaan meer regen- en onweersbuien aan komen. Als die nou gewoon vallen als wij koffiepauze nemen, dan is er niets aan de hand...
Els en Sandra hadden op het YWAM centrum de vijfde middag van de naaiklas. Ze hadden weer een volle bak. Ze hebben een square academic cap (afstudeerhoed) gemaakt. Dat was een eigen idee. Helaas bleken de naaimachines telkens de draad te breken. Daar moet dus wat aan gedaan worden. Intussen kunnen ze de naaimachines van Sandra en Balbina gebruiken.
De dames geconcentreerd bezig om een square academic cap te maken
Vanavond hebben we Mozambikaans gegeten: nsima (maispap), gemaakt door Amido, met ntapa (een soort andijvie). Nsima is gewoon gekookt maismeel en is voor de arme Mozambikanen dagelijkse kost (als ze het kunnen betalen meerdere malen per dag). Daar zit niets in behalve koolhydraten. Dat is dan ook een belangrijke oorzaak van de ondervoeding, het gebrek aan vitaminen en de lage HB bloedwaarden bij veel mensen hier. Als ze er al ntapa bij hebben, waar dan wel wat in zit, dan hebben ze maar heel weinig.
Authentieke Mozambikaanse maaltijd: nsima met ntapa
Als je hier bent, besef je wel hoe ontzetten goed wij het in Nederland hebben, en hoe goed alles bij ons georganiseerd is. Dit is feitelijk een dysfunctioneel land
Het licht is ook weer aan gegaan, dus laat ik deze blogpost maar eens plaatsen, want ook het internet doet het weer (even?).
Vanmorgen heeft Els Judah en Stephan geleerd een bandje te plakken. Er was zat oefenmateriaal, want er waren er twee lek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten